هوفل پلنگی منطقه ای که هیچ مسئولی تا کنون فریاد آن روستا را نشنیده است

 

عادل سعیدی پور

هوفلپلنگی نقطه صفر جغرافیای زاگرس

منطقه هوفل پلنگی در مرز بین استان خوزستان و چهارمحال بختیاری قرار دارد که از سمت هر دو استان دور افتاده ترین منطقه عشایری می باشد. راه آن مال رو می باشد و در منطقه ای بکر و کوهستانی با جاذبه های طبیعی بسیار زیادی واقع شده است. حدود بیست و پنج(۲۵) خانوار  در هوفل و بیست دو(۲۲) خانوار در پلنگی  و جمعیتی بالای دویست نفر در آن زندگی می کنند و غالباً دامدار هستند. با توجه به اینکه مسیرهای منتهی به این روستا در فصل زمستان با بارش اولین برف مسدود می شوند اهالی روستا در اواخر پاییز مایحتاج زندگی خود را برای فصل زمستان تامین و ذخیره می کنند.

هوفل پلنگی از نظر موقعیت جغرافیایی در شمال شرقی بخش سوسن قراردارد. مسیرهای سه گانه تردد به روستای هوفل عبارتند از :
۱.از سمت استان چهارمحال بختیاری منطقه دیناران ، روستای سردسیری دنگون ، دهدلی ، بادره ، شتر خواب و دم آب و نهایتاً هوفل
۲.از سمت استان خوزستان از بخش سوسن، فالح و بانا، سیسه دون ،پلنگی و نهایتاً هوفل
۳. از سمت شهر دهدز،قلعه سرد بالا ، دشت، سر صحرا و روستای خواجه انور نهایتاً هوفل
برای عزیمت به این منطقه صعب العبور داشتن راهنمای محلی ضروری است.

به گزارش رسانه پی نوشت ، چیزی حدود چهل تا پنجاه خانوار در هوفل و پلنگی  زندگی می‌کنند و از نظر جغرافیایی و شرایط حیات سخت ترین نقطه جغرافیایی و دور افتاده ترین روستا در مرز جغرافیایی است که بی‌شباهت به پَلُم، زنگو ،سرصحرا خواجه ،انور نیست.

این منطقه‌ کوهستانی ازنظر امکانات اولیه زندگی مانند جاده، آب، برق، بهداشت ،خط تلفن و  مدرسه در زیر صفر قرار دارد.

محرومیت، اولین و آخرین فاکتوری است که می‌توان از هوفل پلنگی در حوزه‌ی اجتماعی برداشت نمود.

از منطقه فالح  تا هوفل پلنگی چیزی حدود هشت  ساعت کوه‌نوردی مداوم وجود دارد که همین مسافت راه و سختی عبور و مرور، نقش عمده‌ای در تشدید محرومیت در این منطقه دارد.

از سمت سرصحرا خواجه ور هم مسیری حدود پنج ساعت باید کوه پیمایی کرد که با همه مشقت های بسیار زیاد بتوان خود را به هوفل پلنگی رساند  

بیشتر ارتباط مردمی به صورت سنتی در دوره پارینه سنگی است که رفت آمد باید با قاطر و اسب و الاغ باشد و مایحتاج آنها را جابجا کرد

نبودِ جاده و راه ارتباطی

خبرنگار ما  می‌گوید: در هوفل پلنگی چیزی به نام جاده و راه وجود ندارد. تا چشم کار می‌کند کوه است و درخت و صخره.

عبور و مرور برای خود مردم هوفل پلنگی سخت است، چه برسد به اینکه کسی بخواهد به این منطقه رفت‌وآمد داشته باشد.

وی اضافه می‌کند: در هوفل پلنگی به دلیل وجود حیوانات وحشی مثل پلنگ و خرس و بسیاری دیگر از حیوانات درنده، امکان عبور و مرور برای افراد غیر راه‌بلد وجود ندارد. تنها راه ممکن و مناسب به هوفل پلنگی، استفاده از بالگرد است. آن‌هم در بسیاری موارد به خاطر نامشخص بودن نقطه‌ی جی‌پی‌اس برای فرود بالگردها، خلبان‌های اعزامی برای انتقال مصدومین به دلیل وجود درختان انبوهی که در هوفل پلنگی وجود دارد از هرگونه فرود هراس دارند. و به سختی در منطقه فرود می ایند

خبرنگار ما در ادامه‌ صحبت‌های خود می‌گوید: بالگردها به همین خاطر خیلی راحت از نشستن شانه خالی می‌کنند و بدون انتقال مصدوم برمی گردند یا در یک منطقه ای بالاتر از شرایط می نشینند  و مردم باید به شیوه‌ سنتی “چوب‌بست”، بیمار یا مصدوم خود را ساعت‌ها از کوه و کمر بالا بکشند و به شکل اسفناکی عبور دهند تا به نزدیک‌ترین مکان برای انتقال به شهر برسانند. آن‌هم اگر بیمار طی این فاصله تا شهر زنده بماند. درکل باید گفت که فرود بالگرد در هوفل پلنگی، هوفل پلنگی ها سخت و در بسیاری موارد غیر ممکن است.

وجود یک جاده قدیم  و رگه های آن که زمان احداث دکل های فشار قوی در قبل از انقلاب  وجود دارد که میتوان این جاده که براثر فرسایش و سیل  وریزش کوه از بین رفته است

وجود بیماری‌های عفونی در روستا

یکی از ساکنیان هوفل پلنگی نیز می‌گوید: به دلیل کوهستانی بودن هوفل پلنگی آب چشمه و رودخانه است  است خبری از لوله کشی آب نیست و مردم بیشتر آب را از چشمه ها و رودخانه ها تامین می کنند  آن‌هم آبی که باید پیش از پر کردن مشک‌ها آن را از یک صافی عبور دهیم تا قابل خوردن باشد.

در هوفل پلنگی چیزی بنام بهداشت به چشم نمی‌آید. هیچ‌گونه سرکشی بهداشتی به این منطقه نمی‌شود و تنها ارتباط بهداشتی توسط یک بهورز که  آن هم  باتوجه به بعد مسافت به سختی صورت می گیرد و ارتباط بهداشتی مردم هوفل پلنگی با شهر، زمان وضع حمل زنان باردار و انتقال مصدومان ویژه به شهراست.

محرومیت، عامل ترک تحصیل کودکان

یکی از اهالی  روستا گفت: در هوفل پلنگی خانواده‌ها به خاطر محرومیت  حاکم امکان ادامه‌ تحصیل را از کودکان خود دریغ می‌کنند. کودک هوفل پلنگی یا باید به یک خواندن و نوشتن مختصر اکتفا کند و یا اگر امکان تحصیل در نزد اقوام او در شهر ایجاد شود به شهر ایذه برود تا شاید بتواند از قربانی شدن به خاطر شرایط حاکم بر خانواده‌اش جلوگیری کند. و در نزد اقوام به تحصیل ادامه دهد و شرایط تحصیل را فراهم کند

به دلیل نبود مدرسه و شرایط حاکم در هوفل پلنگی امکان تدریس برای خود معلمان هم در این مناطق سخت است زیرا معلم اعزامی به هوفل پلنگی باید در چادر زندگی کند و با آغاز زمستان و شرایط کوهستانی منطقه و برف‌گیر بودن این منطقه، در عمل، هرگونه اسکان و رفت‌وآمد ناممکن می‌گردد.

 در هوفل پلنگی مایحتاج زندگی خود را در فصل زمستان از سه ماه قبل تهیه می کنند و با توجه به اینکه منطقه برف گیر و یخبندان است رفت آمد بی نهایت سخت و طاقت فرسا می باشد

وی افزود: در هوفل پلنگی مدرسه وجود ندارد و آنچه بنام مدرسه در هوفل پلنگی می‌بینیم یک چهاردیواری محقر است که سقف آن آسمان خداست. مردم هوفل پلنگی هرساله و در آستانه‌ی زمستان، به خاطر وجود بادهای شدید و سرد و شرایط خاص حاکم بر منطقه، یک کوچ درون هوفل پلنگی را ترتیب می‌دهند. آنها از ارتفاعات هوفل پلنگی به فاصله‌ی چند کیلومتر پایین‌تر می‌آیند اسکان می‌گزینند.

منطقه ییلاقی هوفل پلنگی در فاصله نزدیک خود روستا می باشد و مسافت زیادی ندارد

خبرنگار ما می گوید : تا از نزدیک شاهد شرایط سخت زندگی مردم هوفل پلنگی نباشید، باور خیلی از گفته‌ها دور از ذهن خواهد بود. من یک‌بار به منطقه هوفل پلنگی رفتم و بدن درد بسیار شدید به خاطر بعد مسافت گرفتم

اینها همه گوشه‌ای از سختی‌هایی است که در مواجه ی میان مردم هوفل پلنگی و کوهستان وجود دارد.

اهالی هوفل و پلنگی مردمانی مهمان نواز دارد باتوجه به محرومیت خودشان انقدر مهمان نوازند که هرچی در خانه داشته باشند به بهترین شکل ممکن از آنها پذیرایی می کنند

بیدادِ فقدان امکانات

مردم هوفل پلنگی هیچ آشنایی با برق ندارند و طی سال‌های گذشته برخی از آنان برای ارتباطات ضروری، تماس با بخشداری، هلال‌احمر یا اورژانس هوایی از برخی پنل های خورشیدی اهدایی خیرین برای شارژ کردن تلفن‌های همراه خود استفاده می‌کنند و همین پنل های خورشیدی تنها دستاوردی هست که از تکنولوژی روز جهان عاید این مردم شده است. در کل محرومیت در هوفل پلنگی و نواحی اطراف آن تا حدود مُمبین و پَلُم ها تا هوفل پلنگی، بیداد می‌کند.

خبرنگار ما می گوید: نه‌تنها هوفل پلنگی و پَلُم ها، بلکه کل روستاهای محروم  مشکلات عدیده‌ای دارد. این روستای صعب‌العبور، نه جاده‌ دسترسی دارد و نه چیزی به نام برق و آب.

وی ادامه داد: در بحث پرواز بالگرد برای انتقال مصدومان یا بخصوص زنان باردار باید گفت این مشکل در نقاط شمال غربی دهدز و  سوسن شرقی وجود دارد.

در ادامه گفت: مشکلات در بخش دهدز غربی کم نیستند.  همچنین در سوسن از ابتدا که روستای “چِلویر” قرار دارد بگیر تا انتهای آن که شامل فالح و مُمبین می‌شود، مشکلات زیادی به چشم می‌خورد که تلاش‌های ما در جهت کم کردن این بی‌شمار مشکلات است. در همین سوسن غربی و حاشیه‌ کارون هم ما کم مشکلات نداریم، شرایط اقتصادی فعلی هم بیش از همیشه باعث افزایش مشکلات شده است، ولی ما از هیچ تلاشی روی‌گردان نیستیم.

جاذبه های دیدنی

در هوفل پلنگی یک آبشار بسیار زیا به ارتفاع حدود شصت تا هفتاد متر دارد که به نام آبشار «او چیر» در دل کوه  عبور می کند وصخره ها و دره ها را در می نوردد تا خود را به رود کارون برساند

این آبشار زیبا چشم انداز منطقه را دو چندان می کند

وجود  درختان و باغ های بسیار زیبای مثل گلابی،گردو،انار،انجیر و.. وجود دارد  همچنین زمین های حاصلخیزی در ان منطقه مزارع برنج  را در نوع خود بی نظیر می کند