پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی وتخصصی درحوزهای صنعت
به نام خدا
درود بر هموطنان گرامی، خاصّه زاگرس نشینان، لرتباران و عموم بختیاری
با کمال تاسف مدام حوادثی تلخ و جانکاه در گوشه گوشهی این خطهی قهرمان پرور و در آیین های سور و سوگ اتفاق می افتد که قلب آدمی را مجروح می دارد.
اگر چه فعالان فرهنگ و مصلحان و معتمدین ایلات و اقوام در سال های گذشته با تشکیل جلسات و مکتوبات و مصوبات چاره اندیشی کرده اند اما هنوز هم شاهد این وقایع تلخ هستیم.
از مواردی که مکرر و به طور خاص روی آن تاکید میشود؛ عدم استفاده از اسلحه در مراسم سور و سوگ هست که با این همه پافشاری بر نَه گفتن به تفنگ، هنوز هم شاهد معضلات و مشکلاتی عدیده و خسرانی جبران ناپذیر هستیم که میطلبد کاری اساسی در بازنگری دقیق موضوع و مدیریت برنامه ها صورت بگیرد.
الف؛ آیین تشییع و خاکسپاری با شرکت حداقلِ افراد؛
(خانواده و بستهگان نزدیک)
همان گونه که در شرایط کُرونا انجام میگرفت.
ب؛ آیین سوگواری با حضور حداکثری؛
(انتشار آگهی ترحیم و فراخوان عمومی)
همه به یاد داریم که در زمان کرونا وقتی عزیزان وفات یافتهی خود را به خاک میسپردیم گاهیی افراد شرکت کننده در مراسم به تعداد انگشتان دو دست هم نمی رسید. پس بیاییم آن گونه که شرط عقل هست برنامه ها و آیین ها را بازنگری و مدیریت نماییم تا دچار مشکلات و معضلات بعدی نشویم.
سفارش خود بنده به فرزندان و خانواده ام این هست که چون چشم از این دنیای فانی بستم بر آن چه که گفته ام جامهی عمل بپوشانند.
بندهی کوچک به عنوان فردی که حدود چهل سال از عمر خود را در مسیر هنر و فرهنگ مصروف داشته از تمام فعالان دلسوز عرصه های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی خواهش دارد که در این خصوص روشن گری بفرمایند تا دگر بار شاهد چونین وقایع تلخی نباشیم.
با احترام بسیار
غفور اسکندری سبزی
(سخندری بختیاری)
۱۰ تیر ۱۴۰۴
