به گزارش رسانه پی نوشت به نقل از رسانه تابناک خوزستان طی چند ماه گذشته، در شورای اسلامی شهر اهواز با ریاست سید محمدعلی پورموسوی شاهد یک سریال پرپیچ و خم از جلسات متعدد، با دستور کار برکناری شهردار بوده ایم! این رویکرد ابتدا ممکن است به عنوان تلاش برای بهبود اوضاع مدیریت شهری تلقی شود، اما با نگاهی عمیقتر، مشخص میشود که روند کنونی نه تنها به بهبود وضعیت کمکی نکرده، بلکه باعث ایجاد اختلال در جریان تصمیمگیری و اجرایی شهرداری و در نهایت به زیان شهروندان اهوازی بوده است.
متأسفانه، این رفتار تنها به شهرداری محدود نمیشود؛ بلکه گویا پورموسوی، فرماندار را نیز در همین چارچوب میبیند و در صورت فراهم بودن زمینه(اگر مجال آن را داشته باشد)، درصدد برکناری فرماندار نیز برمیآید. این نگرش نشاندهنده یک الگوی مدیریتی است که بر اساس تقابل به جای همکاری و تعامل بنا نهاده شده است. چنین رویکردی، نه تنها به نفع توسعه و پیشرفت شهر نیست، بلکه میتواند باعث ایجاد فضایی از ناامیدی و بیاعتمادی در بین شهروندان و سایر مسئولین اجرایی شود.
از رئیس شورای اسلامی شهر اهواز و اعضای آن انتظار میرود که به جای تمرکز بر منازعات قدرت و برگزاری جلسات مداوم برکناری، توجه خود را به حل مسائل واقعی شهر و نیازهای مبرم شهروندان معطوف دارند. موفقیت یک شهر به همکاری، تعامل سازنده، و تمرکز بر راهحلهای خلاقانه برای غلبه بر چالشها بستگی دارد، نه تداوم یک فرهنگ منازعهجویانه که تنها به تضعیف بنیانهای مدیریتی و اجتماعی شهر منجر میشود.
در نهایت، واقعیت این است که انتخاب سید محمدعلی پورموسوی به ریاست شورای اسلامی شهر اهواز، تا کنون همراه با حواشی و انتقادات فراوان بوده است. این انتقادات نه تنها به دلیل مسائل مدیریتی بلکه به خاطر رفتارهایی است که برخی آن را مست قدرت بودن تعبیر میکنند. نگرانیها بیشتر زمانی است که او قبل یا پس از پایان این دوره شورا، اهواز را ترک کرده و به تهران که محل سکونت خانواده اش است، باز می گردد، در حالی که شهر و شهروندان با عواقب تصمیمات او روبرو هستند. این امر سوالاتی را در مورد وفاداری و مسئولیتپذیری افرادی که او را در این مسیر همراهی کرده اند، ایجاد میکند. چرا آنها با وجود دیدن این مقدار مشکلات و حواشی، همچنان کنار او ایستادهاند؟