دلیل تکرار عدم پایبندی یک پیمانکار خاص( منتخب شهردار فعلی هندیجان)، به پیمان منعقد شده و ترک کار و عدم انجام پروژه ها چیست؟
بیش از نود درصد اعتبار طرحهای عمرانی در مرحله ساخت هزینه می گردد و کیفیت یک پروژه تـا حد زیادی بستگی به این مرحله دارد . لذا ارجاع کار به پیمانکاری که بتواند مرحله ساخت را با هزینه کمتر و کیفیت بالاتر انجام دهد حائز اهمیت است . استفاده از شیوه معمول حداقل قیمت در واگذاری پیمانها باعث ایجاد معضلاتی همچون تبانی پیمانکاران برای ارجاع کار بـه پیمانکـار خـاص و دادن قیمت کمتر از قیمت واقعی انجام کار و به تبع آن مطرح شـدن دعـاوی در طـول پـروژه و نـاتوانی پیمانکار در تکمیل کار شده است.
لذا امروزه در کشورهای مختلف روشهای متفاوتی برای ارجاع کار به پیمانکار مطرح شده و مدلهای مختلفی برای انتخاب بهینه پیمانکاران وجود دارد که بهتر است با مطالعه این روش ها مانع تلف شدن سرمایه و زمان شد .
جای سوال دارد چرا پیمانکارانی که بارها بدلایل مختلف قراردادشان فسخ شده باز در پروژه های شهرداری شرکت کرده و متأسفانه پروژه هم تحویل می گیرند؟
به گزارش پی نوشت شهرداری هندیجان که مکانی برای پیمانکاران دست چندمی شده است بارها پروژه هایی را تعریف وبه برخی پیمانکاران شناخته شده ی تکراری می دهد که عدم به سرانجام رسیدن این پروژه ها باز دلیل و درسی برای عدم تکرار این مشارکت اشتباه نمیشود.
آیا این رفتار شهرداری سهوی است یا عمدی؟
آیا تکرار یک اشتباه بدون تصحیح آن، تبدیل به عمد و تخلف نمی شود؟
پیمانکارانی که در دوران سرپرستی آقای روح الله درخشان بارها پروژه تحویل گرفتند و با به سرانجام نرساندن آن، قراردادشان فسخ ولی باز، با مسئولیت گرفتن دائمی آقای درخشان بعنوان شهردار فعلی به حیات خلوت خود یعنی هندیجان آمدند.
در تأیید این مدعا بعنوان مثال می توان به پروژه ی تکمیل میدان ورودی هندیجان از سمت شهرستان دیلم اشاره کرد که قرار بود به نام سردارشهید ضرغام خزاعلی نامگذاری شود اما متأسفانه (علی رغم اینکه درسال ۱۳۹۸ اعتباری بالغ بر۲۰۰میلیون تومان تخصیص داده شد) باکمترین پیشرفت فیزیکی رها شد وبارها موجب تصادفات مختلف شده است حتی درنوروز امسال.
این میدان که یکی از میادین ورودی استان بوشهر به خوزستان است چندین بار با تخصیص اعتبار سعی برادامه ی پروژه داشته اما حاصل آن گرفتن پروژه توسط شرکتی مشخص و خاص بوده که پروژه ها را باکمترین قیمت می گیرد وبعد، ترک پروژه می کند و شهر می ماند و بلاتکلیفی های معمول و هدر رفت زمان و تضعیف ارزش اعتبارات…
دومین مثال
پروژه احداث پارک بازنشستگان هندیجان است که دستخوش بی برنامگی شهرداری هندیجان شده و کلنگ زنی های تکراری و بی حساب و کتاب واقداماتی که سودش به جیب پیمانکاران وافرادی خاص رفت و می رود.
در دوره فرمانداری علی بویری این پارک کلنگ زنی شد و باتلاش اداره برق شهرستان درجهت روشنایی اقدام، و تابلو و چند نیمکت هم نصب گردید ولی بازهم بدلیل نامعلوم پروژه راکد ماند و اخیرأ جداول با کیفیت آن که زمان زیادی از آن نگذشته بود تخریب و بجای نامعلومی منتقل و دوباره در لیست پروژه ها جدید قرار گرفت. پارکی که بارها بازنشستگان پیگیری نموده اند تا حداقل مکانی در شان خویش داشته باشند.
حال سئوال اینجاست باوجود ترک پروژه آنهم توسط شرکتی خاص که درزمان سرپرستی ها و اکنون شهرداری روح الله درخشان پیدا می شود و بدون انجام پروژه های قبل و سوابق مناسب و لازم باز با کمترین قیمت برنده مناقصه می شود چیست؟
چرا این پیمانکار خاص اقدام به تکمیل این پروژه ها نمی کند و ازطرفی پیگیری لازم توسط مراجع نظارتی هم صورت نمی گیرد؟!
چرا این شرکت شناخته شده علی رغم فاقد کارآیی باز پروژه تحویل می گیرد و پس از مدتی کوتاه ترک پروژه می کند؟
چرا مسئولین مربوطه برخورد قانونی را انجام نداده و پیمانکاران به تعهدات خود وشرکت پای بند نیستند؟
چرا این شکل رفتارها و این نوع برخوردها توسط شرکت های خاص، در زمان سرپرستی و شهرداری درخشان صورت پذیرفته است؟
آیا با این تفاسیر، دست هایی پشت پرده وجود ندارد؟؟
قطعاً شورای ششم بااین روند نمی تواند موفق عمل کند و با وجود اعتبارات آلایندگی، استانی و…نمی تواند پروژه ای ازخود به یادگار بگذارد.
شورای ضعیف این دوره که ناتوانی اش بر همگان ثابت شده است با انتخاب های نادرست ازجمله انتخاب روح الله درخشان بعنوان شهردار تاکنون نتوانسته رضایتمندی مردم راجلب نماید ودر حداقل ها هم ناتوان بوده است.( اخیرا به برخی از تخلفات وضعف آنها اشاره گردیده است.)
امید است نهادهای نظارتی با ورود به این دو پروژه(احداث میدان ورودی ازسمت دیلم و پارک بازنشستگان) به دلایل تکمیل نشدن وتخریب جداول وانتقال آن به مکان های نامعلوم برسند و بر این همه ضعف در مدیریت شهری پایان دهند وبا متخلفین برخورد جدی وقانونی انجام دهند.
نویسنده : اکبرشعبانی