پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی وتخصصی درحوزهای صنعت
《بیپاسخماندن وعدهها؛ شورای شهری که مردم را فراموش کرد》
اول آبانماه یکهزاوچهارصد و چهار
شهرستان ایذه؛
به قلم ؛
یوسف شاهولی کوهشوری
با گذشت تقریبی عمر شورای فعلی شهر ایذه، هنوز بخش عمدهای از وعدههای انتخاباتی اعضا در حد شعار باقی مانده است؛ وعدههایی پر زرقوبرق که روزی با حرارت بر زبان آورده شدند و امروز در میان خاکستری از بیاعتمادی مردم، رنگ باختهاند.
مردم ایذه بهدرستی میپرسند: اگر اعضای شورای شهر پس از نشستن بر صندلی قدرت، به وعدههای خود عمل نکنند، چه نهادی پاسخگوست؟
شورا؛ سکوی پرتاب یا فرصت خدمت؟
فلسفه وجودی شورای شهر، نمایندگی اراده مردم و نظارت بر مدیریت شهری است، اما آنچه در ایذه میبینیم، فاصلهای فاحش میان قانون و واقعیت است.
شورایی که باید مطالبهگر و ناظر بر عملکرد شهرداری باشد، خود به جزیرهای منفصل از مردم بدل شده است. بسیاری از مصوبات شورا یا در بایگانیها خاک میخورند، یا آنقدر دور از اولویتهای شهریاند که شهروندان حتی نامی از آنها نشنیدهاند.
وعدههای بیپایان، عملگرایی هیچ
در ایام انتخابات، برخی نامزدها از پروژههای بزرگ، طرحهای عمرانی و فرهنگی سخن گفتند؛ از توسعه گردشگری گرفته تا تحول در زیرساختها. اما امروز، از آن وعدههای رنگین، تنها تابلوهای فراموششدهی تبلیغاتی باقی مانده است.
گویی وعده دادن بیهزینهترین رفتار سیاسی در شهر من شده است.
نه ضمانت اجرایی برای تحقق وعدهها وجود دارد، نه نهادی بهطور مؤثر از آنها بازخواست میکند و یا حداقل تاکنون چنین مسیلهی مهمی محقق نگردیده است.
نظارتی که وجود دارد، اما جدی گرفته نمیشود
مطابق قانون، فرمانداری، استانداری، سازمان بازرسی و دادستانی باید بر عملکرد شورا نظارت کنند، اما در عمل، این نظارتها اغلب صوری و پس از وقوع تخلف است.
تا زمانی که تخلف مالی یا حقوقی آشکار نشود، وعدههای محققنشده نه جرماند و نه تخلف محسوب میشوند؛ همین خلأ قانونی، خیال بسیاری از اعضا را راحت کرده است.
مردم به کجا پناه ببرند؟
شهروندان ناراضی میگویند: *”وقتی شورا وعده میدهد و عمل نمیکند، ما به چه نهادی شکایت ببریم؟”*
پاسخ روشن نیست.
در بهترین حالت، شکایت به فرمانداری یا دیوان عدالت اداری ارجاع میشود، اما مسیر طولانی و پیچیدهی اداری، بسیاری را از پیگیری منصرف میکند.
ایذه در انتظار پاسخگویی
شهر مظلوم و بیپناه من امروز بیش از هر زمان دیگری به شفافیت، پاسخگویی و شجاعت در عمل نیاز دارد.
مردمی که روزی با هزاران امید البته مشقت در سرما و گرما با وجود هزاران مشغلهی کاری و درگیریهای ذهنی پرشمار پای صندوقهای آراء رفته و رأی دادند، امروز حق دارند بدانند وعدههای انتخاباتی چه سرنوشتی پیدا کرده است،چون روزی به همان حرفها اعتماد کرده و رای دادند و
اگر بناست،شورا تنها محفلی برای گفتوگو، عکس یادگاری و بیانیههای تبلیغاتی باشد، باید صادقانه به مردم گفته شود؛ نه اینکه پشت واژهی «خدمت» پنهان شود.
و اما در پایان
شورای شهر ایذه اگر میخواهد اعتماد ازدسترفته را بازسازی کند، باید نخستین گام را از پاسخگویی و شفافسازی درباره وعدههای محققنشدهی بیشماری که به مردم دادند و هرگز به منسهی عمل و اجرا نیامدند، بردارد،تا این سد بیاعتمادی اندکی سهل گردد.
بیتفاوتی امروز کسانی که وعدههای محال به مردم شهر من دادند، بیشک بیاعتمادی فردا را رقم خواهد زد،کمااینکه امروز همان فردایی است که از آن سخن میگوییم و دیوار بی اعتمادی چنان بلند گشته که بحق سالها زمان خواهد برد تا اندکی ترمیم شود.
حقیقتاً شهر من چنان از درد بیکفایتی و ناشایستگی رنجیده که واقعا دیگر تاب وعدههای بیثمر،پوچ و تهی را ندارد.
