پتروکارت؛ رفاه برای همه یا رانت برای عدهای خاص؟
به گزارش پایگاه خبری پینوشت:
در حالی که شرکت عملیات غیرصنعتی شهرستان بندرماهشهر با رسالتی روشن در زمینه ارتقای سطح رفاه کارکنان پتروشیمی و خانوادههای آنان، اقدام به اجرای طرح پتروکارت کرده، اما بهنظر میرسد این طرح علیرغم مزایای فراوان، نتوانسته در عمل تمام اصناف منطقه را در دایره خدمات خود جای دهد.
پتروکارت که چند سالی از آغاز اجرای آن میگذرد، توانسته در مواردی همچون افزایش گردش مالی اصناف، سهولت دسترسی خدماتی برای کارکنان و توزیع رفاه، موفق ظاهر شود. با این حال، گزارشها و گلایههای مکرری از برخی اصناف بهویژه آژانسهای مسافرتی منطقه شنیده میشود که سهمی از این طرح بزرگ نبردهاند.
آژانسهایی که نادیده گرفته شدند
یکی از اصنافی که علیرغم حضور فعال و پرداخت هزینههای قابل توجه مانند اجاره، حقوق پرسنل و بیمه، نتوانستهاند از مزایای پتروکارت بهرهمند شوند، آژانسهای مسافرتی منطقه هستند. این آژانسها بارها از طریق مراجع قانونی و جلسات متعدد، موضوع را پیگیری کردهاند، اما تاکنون صدای آنها شنیده نشده است.
این در حالیست که در سایه این غفلت، برخی سایتهای ناشناخته و پلتفرمهایی خارج از استان، منبع خدمات سفر برای جامعه هدف پتروکارت شدهاند. سؤالی که ذهن بسیاری از فعالان اقتصادی منطقه را به خود مشغول کرده، این است:
سؤالاتی که بیپاسخ ماندهاند:
چرا باید سایتهایی با هویت نامشخص، منبع خرید بلیت و خدمات سفر باشند، در حالیکه آژانسهای باسابقه محلی به ورشکستگی نزدیک شوند؟
شرکت عملیات غیرصنعتی شهرستان بندرماهشهر، بهعنوان نهاد مجری پتروکارت، چرا تاکنون برنامهای برای مشارکت گستردهتر اصناف بومی از جمله آژانسها تدوین نکرده است؟
آیا این بیتوجهی، خلاف سیاستهای اقتصاد مقاومتی و حمایت از تولید و خدمات بومی نیست؟
آیا ادامه این روند بهجز تضعیف اشتغال محلی، فرار سرمایه از شهرستان و کاهش امید فعالان اقتصادی، دستاوردی خواهد داشت؟
چه نهاد یا نهادی بر شفافیت این روند نظارت دارد و چه گزارشی تاکنون از میزان سود حاصل و نحوه هزینهکرد آن ارائه شده است؟
آیا خرید بلیت و خدمات سفر برای هزاران نفر از کارکنان و خانوادههای پتروشیمی نباید از مسیر شفاف، بومی و پاسخگو انجام شود؟
وقتی درآمد از شهرستان خارج میشود
در حال حاضر، نهتنها آژانسهای مسافرتی بلکه بسیاری دیگر از صنوف نیز از مزایای اقتصادی اجرای پتروکارت بیبهرهاند. این در حالی است که منابع مالی حاصل از این طرح، میتواند به رونق اقتصادی منطقه، تثبیت اشتغال، کاهش نارضایتیهای صنفی و تقویت حس تعلق در میان ساکنین کمک کند.
نباید فراموش کرد که فرهنگیان، کارکنان حوزه درمان، خدمات شهری و اصناف خرد نیز بخشی از همان جامعهای هستند که بار اصلی توسعه شهرستان بندرماهشهر را به دوش میکشند. چرا تنها بخشی از بدنه این شهرستان باید از منافع چنین طرحهایی برخوردار باشند؟
زنگ خطر بیتفاوتی مدیریتی
یکی از نکاتی که نمیتوان از آن چشم پوشید، حضور برخی مدیران غیربومی در صنایع بزرگ شهرستان است. این مدیران که عمدتاً تعلق خاطری به منطقه ندارند، ممکن است در تصمیمات کلان مانند خریدهای سازمانی، چندان اهمیتی به نقش و ظرفیت اصناف محلی ندهند.
همین موضوع سبب شده خریدهایی چون بلیت سفر، اقلام مصرفی، خدمات پشتیبانی و… از استانهای دیگر صورت گیرد. در حالی که شهرستان بندرماهشهر، قطب اقتصادی استان خوزستان است، اما در عمل سهمی از سودهای خدماتی در این شهرستان باقی نمیماند.
راهکار و پیشنهاد
پیشنهاد میشود شرکت عملیات غیرصنعتی و دیگر دستگاههای تصمیمگیرنده، با اجرای طرحهای شفافسازی مالی و بازنگری در نحوه تخصیص خدمات پتروکارت، امکان بهرهمندی آژانسها و دیگر اصناف را فراهم کنند.
اصناف منطقه نیز اعلام آمادگی کردهاند تا در قالب طرحهای مشارکتی و همکاری دوجانبه، خدمات خود را با کیفیت مطلوب و هزینههای رقابتی ارائه دهند.
جمعبندی:
در شرایط فعلی، آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، شنیده شدن صدای اصناف، شفافیت در عملکرد مالی، و بازگرداندن سود حاصل از خدمات به داخل شهرستان است. در غیر این صورت، ادامه این روند نهتنها اقتصاد محلی را تضعیف میکند، بلکه اعتماد عمومی نسبت به نهادهای تصمیمگیر را نیز خدشهدار خواهد کرد.
امید است با درایت مدیران شهرستان، پیش از آنکه دیر شود، تصمیماتی قاطع، منصفانه و شفاف اتخاذ شود.
🖋️ اکبرشعبانی
پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی وتخصصی درحوزهای صنعت
