خبر فوری

شهرستانی که افتخار می‌آفریند اما توسعه نمی‌بیند

ایذه؛ دیاری سرشار از استعداد اما محروم از زیرساخت‌ها

عادل سعیدی پور

ایذه، شهرستانی که همواره نامش با افتخار و سربلندی در میادین ملی و بین‌المللی ورزشی، علمی و فرهنگی طنین‌انداز می‌شود، امروز در عین توانمندی و ظرفیت‌های کم‌نظیر، همچنان با کمبود امکانات و توسعه‌نیافتگی زیرساخت‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند.

 

این خطه پرافتخار، سرشار از استعدادهای ناب در عرصه‌های مختلف است؛ جوانانی که با کمترین امکانات، اما با بیشترین اراده و تلاش، موفق به کسب افتخاراتی می‌شوند که نام ایران را در جهان پرآوازه می‌سازد. ورزشکارانی که بر سکوی قهرمانی می‌ایستند، پژوهشگرانی که در رقابت‌های علمی می‌درخشند و هنرمندانی که فرهنگ و هنر این دیار را زنده نگاه می‌دارند، همگی گواهی بر ظرفیت‌های بی‌نظیر ایذه هستند.

این شهرستان پیشینه‌ای غرورآفرین در دوران دفاع مقدس دارد. گردان حضرت رسول (ص) که به‌عنوان یکی از گردان‌های خط‌شکن و پرآوازه آن روزها شناخته می‌شد، با جان‌فشانی‌های بی‌نظیر فرزندان ایذه، برگ‌های زرینی را در تاریخ مقاومت ایران رقم زد. جوانانی که دیروز در خط مقدم دفاع از میهن ایستادند، امروز در میدان‌های علمی، فرهنگی و ورزشی افتخار می‌آفرینند و پرچم کشور را برافراشته نگاه می‌دارند.

ایذه تنها در استعداد انسانی خلاصه نمی‌شود؛ این شهرستان از جاذبه‌های طبیعی و باستانی ارزشمندی برخوردار است که می‌تواند به قطب گردشگری ملی و حتی جهانی تبدیل شود. کوهستان‌های سرسبز، دشت‌های بکر، آثار تاریخی و یادگارهای کهن، همه ظرفیتی برای توسعه و رونق اقتصادی و فرهنگی این دیار است.

 

با این حال، آنچه این روزها بیش از هر چیز به چشم می‌آید، تضاد میان ظرفیت‌های عظیم و کمبود امکانات زیرساختی است. نبود فضای مناسب ورزشی، کمبود مراکز فرهنگی و آموزشی مجهز، و همچنین نداشتن امکانات کافی برای اشتغال و تفریح جوانان، مانعی جدی در مسیر توسعه ایذه به شمار می‌رود.

 

جوانان ایذه با دستانی خالی اما دلی سرشار از امید، پرچم ایران را در میادین مختلف بالا برده‌اند. امروز بیش از هر زمان دیگر، ضرورت دارد که مسئولان ملی و استانی با نگاهی عمیق‌تر و حمایتی جدی‌تر، برای ایجاد زیرساخت‌های لازم و فراهم کردن بسترهای شکوفایی این استعدادها گام بردارند.

 

ایذه می‌تواند نه‌تنها به‌عنوان یک شهرستان پرافتخار در ورزش و علم، بلکه به‌عنوان الگویی از توسعه متوازن و بهره‌گیری درست از ظرفیت‌های انسانی و طبیعی معرفی شود؛ اگر تنها محرومیت‌ها جایشان را به تدبیر و توجه دهند.

درباره معصومه امیری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *