به گزارش پی نوشت : مشکل کمبود سوخت در شهرستانهای بندرماهشهر و هندیجان همچنان ادامه دارد و این بار، صدای نارضایتی مردم بلندتر از گذشته شنیده میشوداماانگار گوش شنوایی نیست!
در بندرماهشهر، شهری صنعتی و پرتردد، بسیاری از جایگاهها پیش از نیمه روز دیگر امکان عرضه ندارند؛ یا کارت سوخت در دسترس نیست یا حتی سهمیه آزاد موجود نمیباشد. در هندیجان نیز، شرایط مشابهی برقرار است؛ شهری بندری و مسیر عبور بیناستانی که روزانه میزبان خودروها، موتورسیکلتها و شناورهای صیادی است، اما شهروندان و صیادان اغلب با جایگاههای بدون سوخت مواجه میشوند.
این در حالی است که با مراجعه به برخی جایگاههای دیگر استانها، چنین مشکلی کمتر وجود دارد و همین مقایسه، پرسشی جدی در ذهن مردم ایجاد کرده است: چرا در خوزستان، استانی که خود مرکز تأمین سوخت کشور است، باید کمبود بنزین به یک معضل روزمره بدل شود؟
مردم میپرسند:
مگر نه اینکه بخش بزرگی از سوخت کشور در خوزستان تولید و تأمین میشود؟ پس چرا شهروندان همین استان باید بیشتر از همه محروم باشند؟
آیا مشکل، کمبود واقعی سوخت است یا ضعف مدیریت و بیتوجهی مدیران؟
چرا مسئولان به جای راهکارهای موقت و وعدههای تکراری، برنامهای پایدار ارائه نمیدهند؟
این وضعیت تنها برای رانندگان و صیادان مشکلساز نشده، بلکه بیماران و خانوادههایی که ناچارند برای درمان به شهرستانهای دیگر بروند نیز به شدت تحت فشار قرار گرفتهاند؛ چرا که نبود سوخت، استرس بیماری را دوچندان میکند.
آنچه شهروندان بیش از هر چیز گلایه میکنند، بیبرنامگی و سکوت مدیران است؛ مدیرانی که یا مشکل را نمیبینند یا خودشان درگیر آن نیستند. اگر قرار است ناترازی وجود داشته باشد، دستکم باید مانند جدول خاموشی برق، زمانبندی مشخصی برای تأمین سوخت اعلام شود تا مردم سردرگم نمانند.
اکنون دیگر مطالبه مردم روشن است: مسئولان ذیربط باید ملزم به پاسخگویی شوند، گزارش شفاف از اقدامات خود ارائه دهند و راهکاری پایدار برای پایان دادن به این وضعیت در اختیار مردم بگذارند.
اکبرشعبانی
پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی وتخصصی درحوزهای صنعت
