آبانماه ۱۴۰۳، دکتر محمدرضا موالیزاده، چهرهای باتجربه و خوشسابقه در عرصههای اجرایی و سیاسی کشور، بهعنوان استاندار خوزستان منصوب شد. انتصابی که برای مردم محروم این استان، بهویژه مناطق جنوبی، نوید تغییر و تدبیر را در دل زنده کرد.
اما با گذشت ۹ ماه از آغاز این مسئولیت، شهرستان هندیجان همچنان در گرداب بلاتکلیفی و بیثباتی مدیریتی دستوپا میزند. از اسفندماه ۱۴۰۳، بهنام خضعلی، نیروی بومی و باسابقه، بهعنوان سرپرست فرمانداری منصوب شد؛ اما تاکنون خبری از تثبیت و صدور حکم رسمی او نیست. این تعلل، پرسشهای جدی در افکار عمومی ایجاد کرده است.
هندیجان، با موقعیتی ممتاز در حاشیه رود زهره، بنادر صیادی و تجاری چون بحرکان و سجافی، اراضی کشاورزی حاصلخیز و ظرفیتهای شیلات، میتواند قطب اقتصادی جنوب خوزستان باشد. اما امروز، نه تنها از شکوفایی خبری نیست، بلکه صدای اعتراض برخی اقشار به گوش میرسد که در سایهی بیتدبیری و سیاست گذاری های غیرکارشناسی است، ومشاغل و معیشتشان در معرض خطر است.
در کنار این بیثباتی، میلیاردها تومان از محل عوارض آلایندگی به شهرداری هندیجان تخصیص یافته، اما اثر آن درچهره ی شهرو زندگی مردم دیده نمیشود. شورای شهر با ترکیب چهار نفره، درگیر حاشیه و روزمرگی است و مصوبات آن نیز در هالهای از ابهام دنبال میشود. عملکرد سرپرست فرمانداری نیز که در ابتدا با تحرکاتی همراه بود، حالا در سکوت و انفعال فرورفته است؛ بدون پاسخگویی به نیازهای فوری مردم، ازتصمیمات اساسی تااقدام های لازم درهدایت خدمات شهری ، مسائل بهداشتی و درمانی و….
درکنار این بلاتکلیفی ها اما نکتهی تلختر ؛ آیا برخی تصمیمات درسایه ی بی تدبیری هاگرفته نمی شود؟
آیا ممکن است درپشت پرده ی این تصمیمات افرادی دربدنه ی برخی نهادها وگلایه های نقش داشته باشندیاتصمیمات حاصل تیم مدیریتی است؟
ازروزمرگی دربرخی ادارات تاکهنه کاران دولت قبل که هنوزبرمسندقدرتند، اگر کارآمدبودند چرا مردم به دولتی دیگررای دادند؟ واگرناکارآمدند، چراهمچنان تداوم دارند؟!
جناب استاندار؛
هندیجان دیگر تاب وعده ندارد. مردم این شهر صبور، انقلابی و وفادار، امروز فقط یک خواسته دارند: تصمیمی قاطع. این شهرستان رنجکشیده، بیش از هر زمان، نیازمند مدیری مقتدر، مردمی و دارای اختیارات کامل است. مدیری که از دل مردم برخاسته باشد، نه حاصل بدهبستانهای سیاسی یا فشارهای خاص.
اگر چه بازدیدها وتلاش نماینده مردم درمجلس ومقام قضایی موثر بوده اماحضور مستقیم شما در هندیجان، همانند سایر شهرستانها، میتواند گرهگشا باشد. مردم این منطقه بارها پای کار نظام و انقلاب ایستادهاند و شایستهاند صدای آنان شنیده شود.
آیا وقت آن نرسیده که این وضعیت ناترازی مدیریت، پایان یابد و سرنوشت هندیجان از سایه تعارفات و محافظهکاریهای بینتیجه بیرون بیاید؟
مردم، دیگر وعده نمیخواهند؛ اقدام میخواهند.
✍🏻 اکبرشعبانی
پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی وتخصصی درحوزهای صنعت
