تأثیر عدم استفاده از تکنولوژی‌های دیجیتال در خدمات‌رسانی به روستاییان و تعاونی‌های روستایی و عشایر

تأثیر عدم بهره‌گیری از فناوری‌های دیجیتال بر خدمات‌رسانی توسط تعاونی ها به روستاییان و عشایر ؛ چالش‌ها و راهکارها

به گزارش رسانه پی نوشت؛عدم استفاده از فناوری‌های دیجیتال در مدیریت توزیع اقلام مصرفی و خدمات‌رسانی به تعاونی‌های روستایی و عشایری، مشکلات متعددی را برای این جوامع به وجود آورده است. از افزایش صف‌های طولانی گرفته تا تخلفات مالی و نارضایتی عمومی، چالش‌هایی هستند که ناشی از روش‌های سنتی توزیع کالاهای اساسی مانند سهمیه آرد است. کارشناسان معتقدند که توسعه سامانه‌های دیجیتال می‌تواند به شفافیت، کاهش تخلفات و بهبود کیفیت خدمات‌رسانی منجر شود.

در عصر دیجیتال، بسیاری از کشورها از فناوری‌های نوین برای بهینه‌سازی خدمات عمومی و کاهش هزینه‌های اجرایی بهره می‌برند، اما در ایران، به‌ویژه در مناطق روستایی و عشایری، همچنان روش‌های سنتی در توزیع کالاهای اساسی مانند سهمیه آرد رایج است. این موضوع نه‌تنها باعث ایجاد مشکلات اجرایی شده، بلکه تبعاتی مانند سوءاستفاده‌های مالی، اتلاف وقت روستاییان و کاهش بهره‌وری سیستم‌های خدماتی را به دنبال داشته است.

یکی از مهم‌ترین چالش‌های ناشی از عدم بهره‌گیری از فناوری‌های دیجیتال، افزایش خطاهای انسانی در توزیع اقلام مصرفی است. در بسیاری از تعاونی‌های روستایی، ثبت و مدیریت سهمیه‌ها به‌صورت دستی انجام می‌شود که این موضوع منجر به بروز خطاهای محاسباتی، توزیع نادرست کالاها و حتی سوءاستفاده‌های مالی شده است.

علاوه بر این، صف‌های طولانی در مراکز توزیع کالا یکی از معضلات جدی روستاییان محسوب می‌شود. به دلیل نبود سیستم‌های نوبت‌دهی و ثبت الکترونیکی درخواست‌ها، بسیاری از مردم ناچارند ساعت‌ها در صف بمانند که این مسئله موجب اتلاف وقت و افزایش نارضایتی عمومی شده است.

نبود شفافیت مالی نیز از دیگر پیامدهای عدم دیجیتالی‌سازی خدمات‌رسانی در این بخش است. به دلیل ضعف نظارت الکترونیکی، احتمال سوءاستفاده‌های مالی و توزیع ناعادلانه منابع افزایش یافته است. این در حالی است که در بسیاری از کشورها، استفاده از کیف پول الکترونیکی و سامانه‌های هوشمند، امکان رصد دقیق تراکنش‌ها را فراهم کرده و زمینه بروز تخلفات را کاهش داده است.

راهکار

کارشناسان حوزه فناوری اطلاعات و مدیریت خدمات روستایی معتقدند که راه‌اندازی سامانه‌های هوشمند توزیع کالا، یکی از بهترین راهکارها برای بهینه‌سازی این فرآیند است. این سامانه‌ها می‌توانند شامل سیستم‌های ثبت سفارش آنلاین، پرداخت الکترونیکی و پیگیری مراحل تحویل کالا باشند که ضمن کاهش خطاهای انسانی، باعث تسریع در خدمات‌رسانی و افزایش شفافیت خواهند شد.

همچنین، آموزش کارکنان تعاونی‌های روستایی و عشایری در زمینه استفاده از فناوری‌های دیجیتال، از جمله اقدامات ضروری برای اجرای موفقیت‌آمیز این تغییرات است. بدون آموزش صحیح، حتی در صورت ایجاد زیرساخت‌های دیجیتالی، ممکن است اجرای این سیستم‌ها با چالش‌های مختلفی روبه‌رو شود.

تقویت زیرساخت‌های اینترنتی در مناطق روستایی نیز یکی دیگر از الزامات اجرای این طرح است. بسیاری از روستاها هنوز از اینترنت پرسرعت بی‌بهره‌اند و این مسئله مانع از اجرای سامانه‌های دیجیتالی می‌شود. توسعه شبکه‌های ارتباطی و اینترنتی می‌تواند مسیر را برای دیجیتالی‌سازی فرآیندهای خدمات‌رسانی هموار کند.

عدم استفاده از فناوری‌های دیجیتال در خدمات‌رسانی به روستاییان و تعاونی‌های عشایری، مشکلات متعددی را از جمله افزایش صف‌های طولانی، کاهش شفافیت مالی و توزیع ناعادلانه منابع به دنبال داشته است. در حالی که بسیاری از کشورها با بهره‌گیری از سامانه‌های هوشمند، توانسته‌اند این چالش‌ها را مدیریت کنند، در ایران همچنان روش‌های سنتی موجب افزایش هزینه‌های اجرایی و کاهش کیفیت خدمات‌رسانی شده است. کارشناسان معتقدند که با توسعه سامانه‌های دیجیتال، آموزش نیروی انسانی و بهبود زیرساخت‌های ارتباطی، می‌توان خدمات‌رسانی به روستاییان را به میزان قابل‌توجهی بهبود بخشید و عدالت در توزیع منابع را تضمین کرد.

پایان گزارش