پدر معنوی ومشوق هنرمندان جوان

” پدر معنوی ومشوق هنرمندان جوان ”

در میان مردمانی که عمر خویش را وقف خدمت، محبت و فرهنگ کرده‌اند، نام صفقلی احمدی بلوطکی همچون چراغی روشن در تارک تاریخ فرهنگی و انسانی شهرو دیارمان می‌درخشد. او متولد۱۳۲۰ و همچنان سرشار از عشق، فروتنی و مهر است، کسی که با قلمی روان و خطی آراسته، یادگارهایی ماندگار در کارنامه کاری و فرهنگی خود برجای نهاده است.

صفقلی احمدی، تنها یک فرهنگی بازنشسته نیست که عمر خود را در راه تعلیم و تربیت نسل‌ها صرف کرده، بلکه پدری معنوی برای اهل هنر و ادب است؛ انسانی با نگاهی عمیق، اندیشه‌ای روشن و قلبی فراخ که همواره بر کرامت انسان، اخلاق‌مداری و احترام به دیگران پای فشرده است.

خط خوش‌نویسانه‌اش، بازتابی از سادگی و وقار درون اوست، و قلمش ابزاری است برای نگارش حقایق، انتقال دانش و ترویج مهر. او در بیان و انشاء، چنان چیره‌دست است که واژه‌ها را با ظرافتی هنرمندانه در کنار هم می‌چیند و دل‌ها را می‌نوازد.

اما آنچه فراتر از توانمندی‌های علمی و هنری او می‌درخشد، انسانیت ژرف و بی‌ریای اوست؛ مردی فروتن، خیرخواه و مهربان که همواره دغدغه تعالی دیگران را داشته است. او نه‌تنها آموزگار علم، که آموزنده‌ی اخلاق، ادب، محبت و احترام در جامعه است.

در کنار همسر فرهیخته‌اش، فرزندانی برومند و موفق پرورش داده که هر یک مایه‌ افتخار شهر و دیارشان‌اند و همچون ستارگانی روشن در آسمان فرهنگ و پیشرفت می‌درخشند.

صفقلی احمدی بلوطکی با مجموعه‌ای از فضایل اخلاقی، زیست فرهنگی و منش انسانی‌اش، نامی ماندگار است؛ نه‌فقط در خاطر و قلب آنان‌که با او زیسته‌اند، بلکه در تاریخ و حافظه‌ فرهنگی این دیار که همواره از مهر و خلوصش یاد خواهد کرد.

کاش من نوعی بتوانم ذره‌ای از بزرگی، وقار و انسانیت او را در وجود خود زنده کنم، تا سهمی کوچک در ساختن جهانی مهربان‌تر و انسانی‌تر داشته باشم.

درود بر پدری که نه‌تنها جسم، که جان و جانانه‌اش را وقف جامعه‌اش کرده است؛

یادش، نامش، و راهش تا همیشه در دل‌ها خواهد ماند.

داریوش شاه ولی -ایذه –