مرثیه‌ای بر پیکر بی‌جان دوومیدانی خوزستان

پایگاه خبری پی نوشت مرثیه‌ای بر پیکر بی‌جان دوومیدانی خوزستان

ابراهیم متین‌سیرت

 

جناب سجادی وزیر محترم ورزش و جوانان

جناب صیامی رئیس فدراسیون دوومیدانی

جناب حیدری مدیر کل ورزش ورزش جوانان خوزستان

 

سلام

کِشتی دوومیدانی خوزستان سالهاست به گِل نشسته و دیر‌ زمانیست گردانندگان به جای حرکت به سمت ساحل آرامش‌، با سرعت سرسام‌آور به سوی موج‌های سهمگین پیش می‌روند، موج‌های که هریک به تنهایی شرایط غرق شدن را مهیا می‌کنند.

ایده، برنامه‌ریزی، اجرا و نتیجه‌گیری واگن‌های بهم پیوسته‌ای هستند که اگر با لوکوموتیو مدیریت بر روی ریل آینده‌نگری حرکت کنند، مقصد دستیابی به ایستگاه‌های موفقیت است.

اگر تنها پنج دهه به تاریخ سفر کنیم، به نام‌هایی می‌رسیم که در آسمان افتخارات ورزش کشور همچون ستاره‌ای درخشان خودنمایی می‌کنند‌.

با الهام از جمله‌ی پهلوانان نمی‌میرند، از عبارت مرحوم برای شادروانان صرفنظر می‌کنم. شاهخوره، کویتی‌پور، سرمدی،مرداسی، خیشکاران، مطرورنژاد، حاج‌باقری، حردانی، ساکی، داغر‌حمادی، پیاهو، بوعذار، رسالت، رضازاده، چاوشی، شیخ‌رباط … گوشه‌ای از تاریخ پرافتخار دوومیدانی خوزستان را شکل داده‌اند.

ورزشگاه پیر تختی اهواز، هیچگاه اردیبشهت‌ماه را از یاد نمی‌برد. ماهی که تا چندسال پیش در مسابقات آغاز فصل بزرگان دوومیدانی ایران دورهم جمع می‌شدند و همگان منتظر شکسته شدن رکوردها بودند. چندسالی است، میخ کفش بزرگان بر پیست المپیکی اهواز نخورده است. دیگر خبری از قهرمانان صدمتر، دویست‌متر، هشتصد و هزار پانصد متر خوزستانی نیست. پرتابی‌ها و پرندگان آهنین‌بال هم به واسطه‌ی تنگ شدن آسمان، رقبتی برای پرواز ندارند.

سخن کوتاه کنم، برای ساختن و بازگشت به روزهای اوج باید تلاش کرد و دلسوزان کارمد را به کار گرفت. کار را به کاردان سپرد. استعدادهای بسیاری در سرزمین طلای سیاه نهفته است،‌ کافیست اهل فن را به کار گرفت.

پنج‌سال است، روز خوش با دوومیدانی خوزستان بیگانه شده است. پنج سال است، هرچه زدیم به در بسته خوردیم، پنج سال است مزرعه حاصل‌خیز دوومیدانی خوزستان را آفت بی‌برنامگی و باری به هر جهت فرا گرفته است.

جناب وزیر، روی سخنم با شماست؛ برای نجات کشتی طوفان‌زده‌ی دوومیدانی خوزستان و شکوفایی دوباره، دلسوزان متخصص را به کار گیرد.

یادمان باشد، خوزستان سرزمین لاله‌های سرخ، دفاع و ایثار، رشادت و گذشت، یادگار هشت سال دفاع مقدس. جای‌جای این خاک، میعادگاه قطره قطره خون شهیدانی است که برای دفاع از میهن از دورترین نقاط به خطه‌ی جنوب آمدند.