حسین همیشه زنده ای/محمود اوژن

حسین همیشه زنده است

این حسین کیست که دل‌ها همه دیوانه اوست
این چه شمعی‌ست که جان‌ها همه پروانه اوست

روز عاشوراست .
عاشورا ، بغض گریه را می‌شکند و جام سینه را از خون لبریز می‌کند .
عاشورا یعنی، پرپر شدن و دم نیاوردن .
عاشورا یعنی، پر کردن مشک آب در عین عطش .
عاشورا یعنی، دلدادگی به سرچشمه پاکی‌ها .
عاشورا یعنی ،ما رایت و الا جمیلا
نام حسین که می‌آید، ناخودآگاه یاد بریدن رگ‌های گلو، یاد شکستن استخوان زیر سم اسب و یاد نامردی ۱۲ هزار نامه بیعت با او در کربلا .
با نام حسین یاد زینب، رقیه، عباس، قاسم، علی‌اکبر، علی‌اصغر، رباب، سکینه و … در ذهن تداعی می شود .
حسین حماسی‌ترین شاهنامه جهان است .
نام حسین با قدرت ماورایی خود دل‌های گرفته را جلا می‌دهد، نام حسین شفا می‌دهد، نام حسین بقا می‌دهد، نام حسین رزق و روزی می‌دهد ، نام حسین در یک جمله عرش تا زمین را به لرزه می اندازد.
حسین و عباس مرام و مردانگی به ما یاد دادند و ای کاش از آنها خوب بیاموزیم و حسینی باشیم و حسینی رفتار کنیم .
روز عاشورا ؛ امان از دل زینب ،امان از دل رباب و امان از طفلان حسین….
راستی، چرا بعداز حدود ۱۴۰۰ سال از شهید شدن حسین ، داستان کربلا تکراری نمی‌شود؟ هرسال انگار خون حسین تازه ریخته می‌شود .

آری حسین زنده است