خبر فوری

به کدامین گناه؟!… (شوتی سوارهامجبور به تامین مخارج زندگی اند!)

خودروهای باربر یا به اصطلاح رایج «شوتی ها» هم نگران تیراندازی پلیس وهم دلواپس راهزنانی هستند که علاوه برغارت بارهایشان جان آنها را هم می ستانند؛

_وظیفه ی مدیران نسبت به شوتی ها چیست؟!
_آیا این کار قانونی است یا غیر قانونی؟!
وصدها سئوال دیگر…

آنچه می خوانید برخی از دغدغه های شوتی ها و خودروهای باربر کالای همراه ملوان درشهرستان هندیجان است.

[شوتی ها] خودرو‌هایی هستند که از بنادر جنوب ایران «کالای ملوانی» وارد شده را به مناطق مختلف کشور حمل میکنند.

خودرو‌های شوتی بالاجبار عمدتاً به صورت کاروانی به جاده ها می‌زنند و باتوجه به نگرانی های موجود کاری، معمولاً با سرعت غیرمجاز حرکت می‌کنند و بارهایی که ازمبادی قانونی گمرک ترخیص و توسط بازاریان به فروش می رسند را به مقصد می رسانند.

_نمای نزدیک ازاصل موضوع و مشکلات و نگرانی شوتی ها…
چند روز از ماجرای به قتل رساندن فجیع و شنیع یک جوان هندیجانی باربر و شوتی در یک روستای اطراف اهواز می گذرد. شب بیست وسوم ماه مبارک رمضان است. درابتدای جاده ی هندیجان با دهها ماشین شوتی مواجه میشوم که همه جمع شده اند. نگرانند و باهم مشورت می کنند.
گویا یکی ازدکه داران خبر از راهزنی به هم قطاران آنها(شوتی ها) در حوالی اهواز داده و باعث نگرانی و رعب این جوانان باربر گردیده است و آنان در اندیشه اند که چگونه با این ناامنی بارخودرابه مقصد برسانند.
می‌گویند اگر هم بتوانند از گذرگاه‌های پلیس عبور کنند، احتمال اینکه در دام راهزنان مسلح بیافتند بسیار زیاد است و دور از ذهن نیست جان و مال خود را از دست بدهند.

گرچه بر اساس قوانین گمرکی ایران، خروج کالای ملوانی از شهر‌های بندری که این امتیاز را دارند ممنوع است، اما به دلیل ارزان‌تر بودن این کالا‌ها، میل به خرید از بنادر بیشتر می باشد و طبیعی است برای انتقال این خرید خویش ازاین خودرو‌های شوتی استفاده کنند. لازم است به اطلاع برسانم مدتهاست که در استان این اقدام صورت می گیرد و با کالاهای بازاری برخوردشدید نمی شود.

نگرانی ها، ترس، از یکطرف و مال مردم و دارایی خود از طرف دیگر به آنها فشاور می آورد…
رعنا قامت هایی که باید دل به جاده مرگ بزنند. آنها مجبورند برای امرار معاش و جنگ با این بیکاری دل به این کار ببندندومایحتاج زندگی خودوخانواده شان رافراهم کنند.
خیلی هایشان همه دارایی خویش را فروخته اند تا خودرویی خریده و بدین طریق ارتزاق کنند.

درسال های گذشته جوانان زیادی از این شهرستان چون دیگر شهرهای بندری جان ومال خودراازدست داده اندوهرسال آمار افزوده میشود.

آیا وقت آن نرسیده که وضعیت این خودروهای شوتی یک بار برای همیشه ساماندهی شودوشاهد پرپرشدن جوانان این منطقه نباشیم؟
این روزهای دی ماه ۱۴۰۳باز هم شاهد راهزنی دزدان به یک خودروسوار هستیم ومرگ یک رعنا قامت هندیجانی که بدست دزدان گرفتار وازدنیا می رود وجز افسوس نمی توان درازدست دادن این جوان هاگفت…
ضروریست مسئولین امر چاره ای بیندیشند، چرا که مسئولیت ناهنجاری های اجتماعی اندوبدانیم که خیلی زود دیر می شود.

۱۴۰۳ اکبرشعبانی دی ماه

درباره اکبر شعبانی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *