_جناب آقای روح الله درخشان شهردار هندیجان به کجا چنین شتابان…
_ریاست شورای شهر جناب آقای بیرونی تا کی سکوت و عدم نظارت…
_فرماندار محترم شهرستان تا کی چراغ سبز …
طی روزهای گذشته، اخباری مبنی مناقصه ۱۶ میلیارد تومانی آسفالت معابر شهری هندیجان در فضای عمومی و مجازی خبر ساز شده است.
علی رغم غیر قانونی بودن این مناقصه در ابتدا ، مبنی بر «عدم تطابق تاریخ تأییدیه هیات تطبیق و تاریخ بارگزاری آن در سامانه ستاد»، باز این مناقصه بارگزاری شد.
شرکت های مختلفی در این مناقصه شرکت کردند که قیمت سه شرکت اول به شرح ذیل می باشد :
شرکت اول: قیمت پیشنهادی ۱۳۹۰۰۰۰۰۰۰۰( سیزده میلیارد و نهصد میلیون تومان)
شرکت دوم : قیمت پیشنهادی ۱۴۱۰۰۰۰۰۰۰۰(چهارده میلیارد و صدمیلیون تومان)
شرکت سوم : قیمت پیشنهادی ۱۷۳۰۰۰۰۰۰۰۰(هفده میلیارد و سیصد میلیون تومان)
شهردار محترم جناب آقای درخشان بدون رعایت تشریفات قانونی و عدم رعایت قوانین و مقررات آیین نامه معاملات در باز گشایی پاکت ها الف(شامل ضمانت ها) ،پاکت ب (شامل اسناد و..) و پاکت ج (شامل قیمت پیشنهادی شرکت ها) ،
«قرارداد را با شرکت سوم منعقد می نماید. «یعنی شرکت با بیشترین قیمت پیشنهادی برنده اعلام می گردد» _ شرکتی که قیمت پیشنهادیش ۳۴۰۰۰۰۰۰۰۰(سه میلیارد و چهارصد میلیون تومان )بیشتر از شرکت اول بود…!!
سوال اینجاست؟
آیا واگذاری مناقصه به پیمانکار گرانتر، عقلانی و کارشناسی شده می باشد و قانونی صورت پذیرفته است ؟
آیا پاکت های الف، ب و ج با رعایت آیین نامه معاملات شهرداری بازگشایی گردیده اند؟
آیا کمیته فنی شهردار که به بررسی مدارک و مستندات پرداخته است، صرفه و صلاح شهرداری و شهر را در نظر گرفته است؟
آیا واگذاری مناقصه به قیمت پیشنهادی بالاتر حیف و میل دارایی های شهر نیست؟
آیا واگذاری مناقصه به پیمانکار قیمت بالاتر شبهه انگیز و بودار
نمی باشد؟
چه دستانی در کار است که به منافع شهر و عموم مردم توجه نمی شود؟
چرا برخی از مدیران عالیرتبه شهر فقط در فکر بیلان کار در رسانه ها می باشند و کیفیت را فدای کمیت می کنند و انجام کار را به هر قیمتی،( به صرفه جویی در کار بر اساس روال قانونی و بررسی فنی و کارشناسیی دلسوزانه) ترجیح می دهند.
اینگونه هدر کرد اعتبارات شهر فقط برای روبان پاره کردن و گزارش مصور انتشار دادن، توجیه ناپذیر و عذری بدتر از گناه است.
چه اتفاقاتی در روابط اداری بین مدیران شهر با نهاد های نظارتی و قضایی می افتد که چشم بر این موارد و حوادث و معضلات ، می بندند؟
چرا همه می خواهند آهسته بیایند و آهسته بروند تا گربه شاخشان نزند!
این مدیران بیش از اینکه نگران میز و سوابق کاری شان باشند لازم و واجب است نگران ناراحتی های عمومی و حیف و میل سرمایه های شهرستان باشند و از خدا بترسند.
نویستده : اکبرشعبانی