عمو سیفی و انتقاد شدید از کیروش!

عمو سیفی و انتقاد شدید از کیروش!
هفته قبل که به مدرسه رفتم دیدم عمو سیفی در حال صحبت کردن با گوشی همراه است. سلام کردم. سرش را تکان داد و دستش را جلوی میکروفن موبایلش گرفت و آهسته زیر گوش من گفت: دارم با رادیو مصاحبه می کنم!
با خودم گفتم: نیگا کن رسانه ملی کارش به کجا رسیده که به جای کارشناس دارن با سیف الله مصاحبه می کنن؟!
بعد گوشی را در حالت پخش گذاشت:
– پس نظر شما اینه که انتخاب کیروش در این فرصت باقیمانده اشتباه بوده؟
– ببینید این انتخاب انجام شده و اصلاً کاری به درست یا غلط بودن آن ندارم. هر چند غیر اخلاقی، غیر حرفه ای، غیر منطقی و غیر اصولی بود. اما به هر حال انجام شد و الان تنها کاری که می شه انجام داد، انتقاد فنی و فوتبالی است.
حقیقت امر تاج و دوستانش کیروش رو آوردن که به قول خودشان «سربلند» و «آبرومندانه» حذف بشیم! اما همه می دونیم که فوتبال دو رو داره و تیمی که به امید دفاع وارد زمین می شه اگه همون اول گل بخوره، تمام شیرازه اش به هم می ریزه و می پاشه. تیم های کیروش پلن B یا نقشه دوم ندارن. در چنین شرایطی حتی اگر بزرگترین مربی دنیا هم باشی باز هم موفقیتی حاصل نمی شه. تیمی که با تک مهاجم بازی می کنه و چشم به اشتباه بازیکنان حریف داره که دروازه خودشون رو باز کنن یا ضربات شون در چارچوب نباشه، نباید امیدی چندانی به موفقیت داشته باشه.
شما بازی با آرژانتین را به خاطر بیارین. تیم ملی ایران در بازی مقابل آرژانتین در جام ۲۰۱۴ بسیار هوشمندانه و عالی دفاع کرد؛ اما اگر در آن بازی خوش شانس نبودیم و اولین موقعیت گل آرژانتین به بازشدن دروازه ما منتهی می شد یا از هر سه موقعیت ارژانتین نصف آن تبدیل به گل می شد، چه اتفاقی می افتاد؟ قطعاً با چندین گل خورده از میدان آن مسابقه خارج می شدیم.
– نظرتان راجع به اسکوچیچ چیست؟
– اسکوچیچ شاید مربی بزرگی نباشه ولی تیمی را در اختیار گرفت که با یک مساوی حذف می شد. در چنین شرایطی حتی برزیل هم که باشی باز کار دشواره که تمام بازی ها رو ببرین و صعود کنین! در واقع اسکوچیچ گند ویلموث را با معجزه پوشوند و شاید این معجزه در جام جهانی هم تکرار می شد. البته شاید …
– وضعیت فنی و روانی تیم را چگونه ارزیابی می کنید؟
– ما نمی تونیم افکار عمومی رو فریب بدیم. الان تیم ملی به دو دسته تقسیم شده. بازی تدارکاتی نداشتیم. تیم شلاق نخورده. سردار آزمون به فیکس بودن و راه رفتن در زمین عادت کرده. بیرانوند آن دروازه بان ششدانگ نیست. کریم باقری از تیم رفته. قرارداد کیروش دو ماهه است و با قرارداد دو ماه نمیشه اقتدار داشت. ساختن یک تیم واحد از تیمی که صدای دو دستگی اون رو همه شنیده اند خیلی سخته.
– پس جناب آقای انوشه شما امیدی به «صعود تیم» یا «حذف غرور انگیز» ندارید؟
– حقیقت امر فوتبال قابل پیش بینی نیست. انگلستان و آمریکا علیرغم اسم و رسم و بازیکنان شون تیم های زهرداری نیستن. چشم نواز و ایذایی بازی نمی کنن. نقاط ضعف فراون دارند. اما برای صعود به یک هشتم نهایی مهم ترین چیز گل زدنه که کی روش باید روی توان گلزنی تیمش حساب کنه. بدون گل زدن و فقط با دفاع نمی شه صعود کرد. لازمه گل زدن هم حمله کردن است.
با یکی – دو حمله و چشم به ضد حمله داشتن در طول نود دقیقه نمی توان امید چندانی به گلزنی و صعود داشت. حتی اگر کی روش نتونه پلن B برای تیمش تعریف کنه، باید سه چهار تا حمله زهر دار و جون دار به قصد گلزنی تو برنامه هاش داشته باشه.
در ضمن من انوشه نیستم. من سیف الله طرطوشه هستم. سرایدار مدرسه
– علو علو … بله شنوندگان عزیر ظاهراً ارتباط با ما دکتر انوشه کارشناس ورزش قطع شد… توجه شما را به یک میان برنامه جلب می کنم!
عمو سیفی نگاهی به ساعتش انداخت و مثل گربه به طرف آبدارخانه خیز برداشت تا قبل از اینکه مدیر شیر سماور را از پنها در حلقومش فرو کند، چای دم کند. ای کاش یک نفر در وزارت ورزش داشتیم که تاج و شرکا هم به اندازه مدیر مدرسه ما از او حساب می برند!