پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، تخصصی درحوزهای صنعت
دو ماه مانده به نوروز:
ایذه شهر میهمان گریزی است/ لزوم ورود مردم به پاکسازی معابر در راستای ایجاد شهر زیبا
در مدت زمان باقی مانده تا عید نوروز و ورود میهمانان نوروزی، یکی از عمده دغدغه های مردم ایذه، ورودی های نامتعارف، سرویس های بهداشتی آلوده و همیشه تعطیل، معابرکثیف و خیابان های پر از زباله ای است که از شهر ایذه تصویری زشت انعکاس می دهد.
به گزارش خبرنگار پی نوشت از ایذه ، شهرستان ایذه به عنوان پایتخت فرهنگی ایل بختیاری و جایگاه گردشگرپذیری که دارد، همواره به عنوان یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگری در کشور محسوب می شود .
این شهر به عنوان یکی از ورودی های استان خوزستان، در آستانه نوروز تا پایان تعطیلات، سیل بی شماری از میهمانان داخلی و خارجی از این شهر دیدن و عبور می کنند. در مدت زمان باقی مانده تا عید نوروز و ورود میهمانان نوروزی، یکی از عمده دغدغه های مردم ایذه، ورودی های نامتعارف، سرویس های بهداشتی آلوده و همیشه تعطیل، معابرکثیف و خیابان های پر از زباله ای است که از شهر ایذه تصویری زشت همواره به این میهمانان تا کنون انعکاس داده است.
نگرانی که هر چند وقت یکبار از طریق مردم و رسانه ها به مدیران شهری گوشزد شده و متاسفانه هرگز مورد بررسی و اقدام قرار نگرفته است.
یکی از اهالی شهر ایذه می گوید: این شهر تاریخی-طبیعی هر ساله میزبان خانواده های بسیاری از مناطق مختلف است که با توجه به ضعف مدیران شهری در ایجاد زیرساخت های اولیه ای مانند سرویس های بهداشتی و نظافت شهری، باعث دلزدگی و ایجاد خاطره ای بد از این شهر شده و می شود.
او افزود: ورودی های ایذه آنقدر زشت و بدون قواره رها شده اند که کسی باور نمی کند می خواهد به یک شهر فرهنگی وارد شود. اینکه چرا مدیران این شهر به جای انجام فعالیت درست در راستای معرفی هر چه بهتر به تبلیغ در فضای مجازی روی آورده اند سوالی است بدون پاسخ که باید به مردم جواب دهند.
یکی از رستوران دارهای این شهر گفت: شان ایذه این خیابان های آلوده و زشت نیست. مدیران این شهر از مبلمان شهری فقط چراغ آویزان کردن را یاد گرفته اند. ایذه نگین فرهنگی خوزستان است
یک کارشناس فرهنگی نیز می گوید: با توجه به کم کاری های مدیران شهری در امور خدماتی، نیاز است تا خود مردم دست به کار شوند و جور این کم کاری ها را بکشند و در پاکیزگی شهر پیش قدم شوند. این شهر متعلق به مردم است و اگر نگرانی وجود دارد، مردم بیش از مدیران آن را درک می کنند.
