خبر فوری

یادداشتی از نوربخش احمدزاده پژوهشگر و داورشاه نامه پیرامون مشکلات داوری در جشنواره دانش آموزی ایذه  

جهاندار بر داوران داور است

ز اندیشه هر کسی برتر است

فردوسی

 

داوری یکی از سخت ترین کارهای جهان است

مراقب باشیم آینده نقالی ایران از دل همین جشنواره ها بیرون می آید

یادداشتی از نوربخش احمدزاده پژوهشگر و داورشاه نامه پیرامون مشکلات داوری در جشنواره دانش آموزی ایذه

این جشنواره در تاریخ ۱۲_۱۲_۱۴۰۳ دریکی از مراکز هنری پژوهشی ایذه برگزار شد

توجه شمارا به چند موضوع تخصصی داوری جلب می کنم

 

۱_شوربختانه سالن اجرای برنامه غیر استاندارد وفاقد سنِ یااستیچ بود و چیدمان داوری هم درست نبود

و هنرجویان فضای لازم برای نقش آفرینی را در اختیار نداشتند

۳_محل نشستن داوران اشتباه بود داوران باید پشت به تماشاچیان بنشینند و هنرجویان روی صحنه روبه داوران و تماشاچیان

۳_سالن باید شرایط لازم شامل نور،صدا و گرمایش لازم را داشته باشد که سالن برگزاری این مورد را دارا نبود

۳_همه ما ایرانیان به زبان پارسی سخن می گوییم اما همه ما نمی توانیم ادبیات پارسی را تدریس کنیم !

۵_پس دبیران ادبیات هم نمی تواند نقالی و شاه نامه خوانی را داوری کند مگراینکه دوره ها و آموزش های لازم رادر زمینه داوری نقالی و روایتگری را دیده باشد

۶_برگزار کنندگان این برنامه اعلام کردند که هنرجویان تنها مجازند داستان رستم و سهراب را بخوانند اما در عمل دیدیم که داستانهای مختلفی خوانده شد و شوربختانه این کار ها داوری شدند و رتبه هم آوردند که این می تواند محل نزاع و اشکال باشد

۷_ در همه جشنواره استانی ، ملی و بین المللی که افتخار داوری را داشته ام به دخترانم گفته ام حق شرکت ندارند در همین جشنواره هم از داوری کارخترم انصراف دادم و اثر ایشان را داوری نکردم و یکی دیگر از دوستان این اجرا را داوری کرد چون داوری امری بسیار حساس و سخت است صلح به از جنگ و داوری !

۸_پس از انصراف ما بهتر بود آموزگارانی که شاگردانشان در این جشنواره اجرا داشتتند از داوری آثار شاگردان خویش خودداری می کردند و کار را به دیگر داوران واگذار می کردند که این کار را نکردند!

۹_بعد ازاتمام کار جشنواره برگ های رای جمع آوری و تحویل دبیر جشنواره دادیم بهتر بود که دبیر جشنواره جمع بندی نهایی را در حضور همه ما در یک روز دیگر انجام می دادند !

چنانکه رسم و آیین همه داوری ها حکم می کند

گاهی بعد از اعلام نظر داوران ساعت ها پیرامون آرا گفتگوی های سخت و نفس گیر انجام می دهند بعد با وسواس تمام رای نهایی را اعلام می کنند

۱۰_ عشق به شاه نامه با تلاش ایرانیان راستین و دلسوخته در درازنای تاریخ و فرهنگ پر فراز و نشیب این سرزمین سپند تا اینجا رسیده است ،پس بهتر است عزیزانی که درراه سخت داوری گام برمی دارند این موضوع را مدنظر داشته باشند

۱۱_تعدادی از خانواده ها طی تماس تلفنی اعتراض خود را اعلام کردند و یکی دو تن نیز با مراجعه به آموزش و پرورش شکایت خود را در واحد بازرسی ثبت کردند پس به عنوان کسی که سه دهه زندگیم را در این راه گذاشته

ام وبه ناحق از بسیاری از موقعیت های اجتماعی و سیاسی نیز محروم شده ام ، از بن جان فریاد می زنم هنر مردمی باشد و راستی، پس بهتر است در محیطی بی طرف به اعتراضات رسیدگی شود

۱۲_ اعلام و انتشار نتایج پیش از اختتامیه در فضای مجازی حرکتی حرفه ای نبوده است عرف جشنواره ها حکم می کند همه داوران در جریان آرا قرار بگیرند بعد اگر موافق بودند آن هم در روز پایانی و اختتامیه پس از خوانش بیانیه هیئت داوران آرا خوانده شود نه بدون هماهنگی و چند روز مانده به پایان کار ما که بعد از انتشار در جریان قرار گرفتیم داوران دیگر را نمی دانم ؟!

با اینکه در چندو چون وچرایی وکم و کیف و چیدمان جشنواره نبوده ام اما به عنوان کسی که نقش کوچکی در اجرای این برنامه داشته ام به سهم خودم از خانواده های و هنرجویان عزیز شرکت کنند عذر خواهی می کنم

 

 

 

یک حرفِ صوفیانه بگویم اجازت است؟

ای نورِ دیده صلح به از جنگ و داوری

درباره پایگاه خبری پی نوشت

فوق لیسانس مهندسی صنایع،عضو خانه مطبوعات ، خبرنگار رسانه ها،مدرس دانشگاه، فعال اجتماعی و ورزشی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *