دلم می سوزد و از دستم کاری *بر می آید* :
(لزوم اختصاص پهپادها و هواپیماهای آتش نشان به جنگل های زاگرس)
صادق رضایی
در حالی که اکثر قریب به اتفاق ما ، این روزها سرگرم حواشی زندگی خود هستیم از یک موضوع بسیار مهم غافل مانده ایم : آتش سوزی هایِ جانسوز در سلسله کوه های زاگرس، این سرمایه بزرگ و زندگی بخش .و یک بدعت نگران کننده هم در این میان خودنمایی می کند. اینکه یاد گرفتیم این شعر و آهنگ را استوری کنیم که: دلم می سوزد و کاری از دستم بر نمی آید.و خودمان را راحت می کنیم با این طرز تفکر غیر مسئولانه
-در حالی که کاری از دست همه ی ما بر می آید.
چرا بر نمی آید؟هر کس در حد وسع خود می تواند قدمی بردارد.اهمیت و ضرورت مساله اینقدر زیاد است که همه ی رسانه ها و فعالان اجتماعی، محیط زیستی، فعالان سیاسی نهادهای دولتی،نمایندگان مجلس، نهادهای نظامی و… قدمی بردارد. عملی و ملموس و واقعی. زاگرس دیگر به مرثیه سرا نیاز ندارد.به عملگرا نیاز دارد. در آتشِ بی تفاوتی و بی تدبیری می سوزد.
مطمئنا ارزشش را هم دارد:
– جنگلهای زاگرس، با ارزشهای مادی و معنوی بینظیر، ریههای تنفسی ایران و میراثی طبیعی برای نسلهای آینده هستند. متأسفانه هر ساله آتشسوزیهای گسترده خسارات جبرانناپذیری به این اکوسیستم منحصربهفرد وارد میکند. با توجه به پیشرفت چشمگیر صنعت پهپادی و هوایی ایران، ضروری است که دولت و نهادهای مسئول، یگان ویژهای متشکل از پهپادهای اطفای حریق و هواپیماهای آتشنشان مجهز به فناوری روز را برای حفاظت از زاگرس اختصاص دهند.
-پهپادها با قابلیت شناسایی سریع کانونهای آتش و پاشش مواد خاموشکننده در مناطق صعبالعبور، میتوانند نقش کلیدی در کاهش زمان مهار آتش داشته باشند. همچنین، استفاده از هواپیماهای پیشرفته اطفای حریق با ظرفیت عملیاتی بالا، مکمل این راهکار خواهد بود.
-سرمایهگذاری در این حوزه نهتنها از فاجعههای زیستمحیطی جلوگیری میکند، بلکه نشانگر عزم ملی برای حفظ ثروتهای طبیعی کشور است.
با توجه به پیشرفت چشمگیر صنعت پهپادی کشور که بر کسی پوشیده نیست زمان آن رسیده که با بهرهگیری از این فناوری ، گام بلندی در حفاظت از زاگرس برداریم
از این نوشتار و از همین رسانه کمیپن نجات زاگرس با استفاده از ظرفیت پهپادی و صنایع هواپیمایی اعلام موجودیت می نماید . از همه فعالان اجتماعی و محیط زیستی ، اصحاب رسانه انتظار می رود به حمایت این کمپین همت گماشته و قدمی واقعی در این راه مهم برداریم و به داد این دارایی ارزشمند وطن عزیزمان ایران برسیم پیش از اینکه خیلی دیر شود