پایگاه خبری پی نوشت نیوز پایگاه اجتماعی ،فرهنگی ، ورزشی وتخصصی درحوزهای صنعت
لنج در این منطقه تنها یک وسیله حمل‌ونقل نیست؛ نماد زندگی، اقتصاد، فرهنگ و هویت مردمان دریاست…
به گزارش پی نوشت ؛ در سال‌های اخیر، معیشت ساحل‌نشینان هندیجان که به‌طور سنتی به دریانوردی و واردات کالای همراه ملوان (ته‌لنجی) وابسته بوده، با چالش‌های جدی مواجه شده است. ته‌لنجی که زمانی یک راه مشروع و رایج برای کسب درآمد در مناطق بندری جنوب کشور بود، امروز به‌دلیل محدودیت‌های قانونی، کاهش دفعات مجاز سفر، بالا رفتن هزینه‌ها و مشکلات گمرکی، کارایی و سودآوری گذشته خود را از دست داده و زنجیره‌ای گسترده از اشتغال شامل ملوانان، لنجداران، حمل‌ونقل‌چی‌ها و بازارهای محلی را در آستانه فروپاشی قرار داده است.
در منطقه‌ای همچون هندیجان، که فاقد صنایع جایگزین و کشاورزی پربازده است، دریا تنها راه امرار معاش برای هزاران خانواده محسوب می‌شود. هر لنج معادل نان سفره‌ی دست‌کم ۲۰ خانواده است و کاهش درآمد حاصل از ته‌لنجی، به‌معنای تشدید بیکاری، افزایش آسیب‌های اجتماعی و خاموش شدن چراغ بازارهای پررونق محلی خواهد بود.
علیرغم دغدغه‌های امنیتی و اقتصادی ، باید اذعان کرد: که ته‌لنجی اگر به‌درستی ساماندهی و قانونمند شود، نه‌تنها موجب توسعه متوازن مناطق ساحلی می‌گردد، بلکه در شرایط تحریم می‌تواند بخشی از نیاز کشور را نیز تأمین نماید. .
راه‌حل این بحران، نه در حذف ناگهانی و بدون جایگزین معیشت ساحل‌نشینان، بلکه در اصلاح واقع‌بینانه قوانین با مشارکت مستقیم فعالان این حوزه، شفاف‌سازی فرایندها، حمایت از زیرساخت‌های دریایی، توسعه صادرات در کنار واردات و بهره‌گیری از ظرفیت مردمی در جهت منافع ملی است.
توجه به ته‌لنجی، توجه به کرامت انسانی و حق زندگی مردمی است که با موج‌های خلیج فارس بزرگ شده‌اندوهمین لنجداران بوده اند که درشرایط حساس درکنارامکانات نظام بوده اند ونمونه ی بارز آن کمک های لنجداران در۸ سال دفاع مقدس وتقدیم شهدای گرانقدراین خطه ازکشوراست.
اکنون زمان بازنگری در تصمیماتی است که بدون درک واقعیات میدانی، معیشت هزاران نفر را تهدید می‌کنندومی طلبدباتوجه به اینکه درصدزیادی ازمردم بصورت مستقیم وغیرمستقیم ازدریا ارتزاق می کنندنسبت به درددل های این قشر زحمت کش گوش شنوایی باشد.
درواقع ته لنجی زنجیره ی اقتصادی وسیعی راایجاد کرده که شامل ملوانان، لنج داران، کارگران،ماشین های حمل بار ومغازه داران می شود واصلی ترین راه معاش مردم این منطقه است.
می طلبد قانون گذاران ودولتمردان قانون ته لنجی رابارعایت حال ساحل نشینان تعیین وباسازماندهی منطقی به دوراز هرگونه دلهره واضطراب وباآرامش خاطرازاین فرصت وظرفیت به کسب وکار بپردازند.
اخیرا تصمیماتی درخصوص کالای همراه ملوان ( ته لنجی) گرفته شده که درآینده ای نزدیک معیشت مرزداران این منطقه وجنوب کشور رابامشکل مواجه کند.
شهرستان هندیجان دراستان خوزستان ، باداشتن ۹۰ کیلومتر مرزآبی وفاقدصنایع جایگزین وکشاورزی باتوجه به تنش های آبی می تواندفرصتی برای اشتغال پایدار گردد واین محقق نخواهد شد مگر باعزم جدی وایجاد یک فرصت بجای تهدیدامنیت اقتصادی منطقه .
