اقتصاد دریامحور سنتی در جنوب کشور در مسیر بحران؟!
>به گزارش پی نوشت ؛ در حالی که بخش بزرگی از اقتصاد
سواحل جنوبی کشور به کالای همراه ملوان (تهلنجی) وابسته است، تغییرات کالایی در سیاستهای داخلی و فشارهای گمرکی، این روش معیشت را در معرض نابودی قرار میدهد. یکی از نمایندگان مجلس از مناطق جنوبی اخیراً هشدار داده است که با روند فعلی، تهلنجی تا پنج سال آینده کاملاً از بین خواهد رفت.
تهلنجی چیست و چرا حیاتی است؟
تهلنجی به حجم مشخصی از کالاهای وارداتی اطلاق میشود که ملوانان ایرانی مجاز هستند از سفرهای خلیجفارس با خود به بنادر بیاورند. این کالاها منبع اصلی معیشت هزاران خانواده در استانهای خوزستان، بوشهر و سایر مناطق جنوبی هستند. فعالیتهای مرتبط با تهلنجیهای زنجیرهای از مجموعههای ملوان، لنجدار، باربر، مغازهدار، رانندگان وانبارها و فروشندگان را پشتیبانی میکندو حذف آن، به معنای فروپاشی یک اقتصاد اقتصادی کامل است.
اقتصادجنوب باته لنجی زنده است؛ بابرنامه نه حذف
افزایش عوارض گمرکی و کاهش شدید سرمایهگذاری، فعالیتهای مربوط به تهلنجی را غیراقتصادی کرده است. بازار در بسیاری از بنادر به رکود رسیده است. فروشگاهها خالی، اجارهبها کاهش یافته و رونق بازار به خاطرههای دور تبدیل شده است.
تهلنجی؛ شغل کاذب یا تنها راه بقا؟
برخی نهادها، تهلنجی را به شغلی غیررسمی و بدون ارزش افزودن تلقی میکنند. اما برای بسیاری از ساحلنشینان، در نبود صنعت و زیرساخت، تنها راه بقاست و حذف یکباره آن بدون جایگزین، نه تنها بحران اقتصادی، آسیبهای اجتماعی را نیز به دنبال دارد.
راه حل چیست؟
برخی ازراه حل ها :کاهش عوارض گمرکی برای ملوانان واقعی،
ساماندهی شفاف سهامها، توسعه بنادر کوچک ، ایجاد مشاغل جایگزین و فعالیت های تولیدی
، طراحی سیاستهای انتقالی و حمایت از مشارکتهای مرزنشینان
می باشد.
ته لنجی، نه شغل کاذب، که ستون معیشت جنوب است:
در کنار این، تهلنجی صرفاً یک فعالیت اقتصادی نیست؛ بلکه بخشی از سبک زندگی و هویت مردم جنوب است و حذف آن، به معنای وسیع فقر، بیکاری و نارضایتی اجتماعی خواهد بود.
کالای همراه ملوان یاطعمه رانتخواران؟ته لنجی به کجا می رود؟
ضرورت شفاف سازی و حذف دلالی
در حال حاضر، یکی از معضلات جدی، نفوذ دلان و سوء استفاده از سهمیه ها و امتیازات است. بهجای حمایت از ملوان واقعی، برخی با نفوذ و لابیگری اقدام به خرید و فروش کانتینری میکنند. در نتیجه نه دولت به حقوق خود میرسد و نه مردم ساحلنشین بهرهبرداریهایی میبرند.
ضروری است:
۱_ روند تهلنجی با نظارت دقیق ساماندهی شود.
۲_ سهمیهها شفاف و محدود به ملوانان واقعی باشد.
۳_ سود حاصل بهطور مستقیم صرف توسعه مناطق محروم شود.
تهلنجی، نیازمند اصلاح و شفافسازی است، اما حذف شتابزده آن بدون سیاست جایگزین، نهتنها ضربههای مهلک به اقتصاد مناطق ساحلی خواهد زد، بلکه امنیت اجتماعی را هم خدشه دارمیکند.
حذف بدون جایگزین خیانت به معیشت جنوب است…
اکنون زمان آن است که با تصمیم گیریها، بررسیها و به دور از زیادهخواهیهای پشتپرده، آینده این شغل و سایر مشاغل را تضمین نمایندوبدانیم که بیتوجهی به تهلنجی، هزینههای سنگینی برای مردم و دولت خواهد داشت.
نویسنده: اکبرشعبانی